Os recursos administrativos

Resumo

É coñecido que a Lei 30/92 naceu cunha pretensión de xeneralidade claramente confesada na súa exposición de motivos, que pregoa a decisión de adapta-lo marco normativo e o réxime xurídico de tódalas administracións públicas ós principios constitucionais. E proclama ademais, respecto da Administración local, que a súa regulación específica contida na Lei de bases «non ofrece dificultade ningunha de adaptación ós obxectivos desta lei e non esixe modificacións específicas». Consonte con isto, o seu artigo 1 estableceu a aplicabilidade das súas disposicións a tódalas administracións públicas, e inclúense obviamente entre estas (no seu artigo 2) as «entidades que integran a Administración local».

Palabras chave:

LPA do 1958, estudios doctrinais, xurisprudencia, TC, Sentenza 83/1986, Lei 30/92, dialéctica Estado-comunidades autónomas, doutrina xurídico-administrativa, artigo 142 LPA (HOXE 121), Sentenza do Tribunal Constitucional, Texto refundido

Artigos máis leídos do mesmo autor/a

Pablo González Mariñas, A fiscalización xudicial do outorgamento de indulto (Sentencia do Tribunal Supremo do 27 de maio de 2003, sala do contencioso-administrativo, sección 6ª; relator Excmo. Sr. D. Santiago Martínez-Vares García (II)) , Revista Galega de Administración Pública: Vol. 1 Núm. 34 (2003)
Pablo González Mariñas, Dúas sentencias sobre o respecto ós principios de mérito e capacidade no acceso e promoción á función pública e o control xudicial da discrecionalidade técnica das comisións xulgadoras: STS do 4 de novembro de 1993 , Revista Galega de Administración Pública: Vol. 1 Núm. 08 (1994)

<< < 1 2 3