A autenticidade é fundamental na conservación do patrimonio material arquitectónico, porque é unha das formas nas que se materializa a memoria colectiva. A pesar de que occidente busca recuperar a autenticidade, un valor en alza, corre o risco de convertelo en algo superficial e frívolo, de asimilalo a paisaxes de miseria e de marxinación, comparándoo cun espazo similar a un parque temático para dar satisfacción ás demandas turísticas ou administrativas.
Ofrece exemplos de restauración, remarcando aspectos positivos e negativos, das cidades de Burdeos (Francia), Istambul (Turquía), Djenne (Malí) e Hait Ben-Addou (Marrocos).