Un dos primeiros pasos na regulación normativa do Camiño de Santiago foi a súa declaración como conxunto histórico-artístico, segundo o Decreto 2224/1962, do 5 de setembro. Este decreto vaise interpretar de xeito distinto fóra e dentro de Galicia, o que provoca que o Camiño Francés teña unha protección maior que as restantes rutas. Ata 1995, coa Lei 8/1995 de 30 de outubro, de patrimonio cultural de Galicia, non se elabora na comunidade unha lei de protección cultural que se poida aplicar ao camiño. Posteriormente, a Lei 30/1996, do 10 de maio, de protección dos camiños de Santiago, define o ámbito de aplicación da lei aínda que xera confusión; xa que marca dous niveis de protección distintos segundo se trate do Camiño Francés ou dos demais.